Ze worden niet opgevoed. Ze voeden mij op! En dat is nodig ook.

Zo heb ik bijvoorbeeld niets hoeven doen om ze zindelijk te maken. Dat waren ze blijkbaar al, van nature. Niet dat ik dat door had, hoor. Ikke niet. Ik had een bak en daar deed ik vanalles in. Zand heb ik geprobeerd (potaarde) en kattegrit en stro en hooi en krant. Totdat eindelijk de boodschap over kwam. De dames verkozen... oude handdoeken!

Aanvankelijk waren de handdoeken bedoeld om op te liggen in de kooien. Ik vouwde ze netjes op en legde ze zo aantrekkelijk mogelijk neer, maar vooral Goeli ging er woest in graven en er mee slepen en allemaal pisten en keutelden de dames er op. De konijnenbak, gevuld met wat ik op dat moment ook aan het proberen was, bleef ongebruikt. Onzindelijk gedrag? Helemaal niet! Gewoon een vorm van zindelijkheid die dit domme mensbeest aanvankelijk niet begreep.

Iets minder dom geworden is nu 's morgens het eerste dat ik doe, voordat ik de stofzuiger pak om honderden dropjes op te zuigen, de handdoeken vervangen die als konijnenbakvulling dienst doen. Dat moet echt elke dag, soms twee keer, omdat handdoeken wel vocht absorberen maar geen geur. Vieze handdoeken bewaar ik in een vuilniszak in de schuur (vanwege de lucht dus) en twee keer per week draai ik er een kookwas van. De vlekken van de konijnenplasjes gaan er niet goed uit, maar dat hindert niet. Schoon hoeft niet altijd noodzakelijk ook mooi te zijn, niet waar?

Sproeien en markeerkeutelen doen mijn meisjes uiteraard nog wel, maar niet eens zoveel als je misschien zou verwachten. Ze zijn echt netjes! Dus ik zuig braaf de keutels op en boen zo eens in de zoveel tijd de tapijttegels weer schoon.

Nog enkele dagen en ik kan beginnen aan hun nachthok buiten!

Doei!