Ik heb een blauw-grijs dwergkonijntje. Het begon zo: er was een keer een keuring. In een fabriek. Ik wou er dol graag naar toe. Eerst ging ik met mijn moeder later met mijn vader. Mijn vader vroeg aan de koster of hij nog een klein konijntje voor mij had. Maar hij had alleen grote konijnen. Er zat ook een meneer aan die tafel, die alleen kleine dwergkonijntjes fokt. Meneer Baas heet hij en hij woont in Brandwijk.

Hij zei dat hij een lief dwergje had (en nog 2 andere) wij hadden afgesproken dat we diezelfde avond het konijntje opgingen halen. Zoals afgesproken was, stapte we in de auto en reden we even later Brandwijk in. De man stond al klaar. We mochten achterom komen. Op een bord stond: verboden te roken. We kwamen in een klein tuinhuisje terecht. Hij maakte een koffertje open. Want hij had mijn konijntje er al een poosje ingezet. Zodat hij die andere konijntjes niet zou ruiken. Hij haalde het konijntje eruit. En iedereen vond hem lief. Mijn vader, mijn broertje en ik. Er waren zo`n 100 konijntjes. En je rook ze niet!

Wij weer terug gereden. Ik dacht voor een naam. Hij lijkt heel veel op dat konijntje in Bambi`s verhaal. Je weet wel dat hertje. Toen wist ik het. Hij moest Stampertje heten. De kooi stond al klaar. Hij kon er zo in. Ik heb hem geaaid en ben toen naar binnen gegaan . Hij staat namelijk in ons tuinhuisje. En nu alweer een tijd samen met m`n broertje`s cavia: Kruimel. Stampertje is nu nog steeds lief. alleen op je schoot zitten vind hij niet zo super leuk. Soms wel, dan neemt hij echt een houding aan!? Van....... ik wil geaaid worden. In de ren rent hij rond 7 uur (als hij er dan nog inzit i.v.m. het weer) allemaal rondjes. Dat is heel grappig om te zien. Of als hij in het tuinhuisje los loopt poept hij nergens, alleen in zijn kooi. Vroeger toen ik hem kreeg. Zat hij altijd heerlijk in een jute zak gewikkeld. Dat vond hij lekker warm. Hij is nu aan de kou gewend dus wilt hij dat niet meer. Maar het is nog steeds een heerlijke kroelkip. Hij is heel erg zacht. Onze voerregels luiden: `s ochtends gras, `s middags stukje wortel, appel of sla. Soms ook gras. En `s avonds korrels. Maar elke keer kijk ik of hij nog korrels heeft en water. Meestal vertroetel ik hem. Vooral op dierendag.

Hij is wel fel tegen onze cavia. In het begin beet hij Kruimel onze cavia, toen mijn moeder hem ook in de ren zette. Maar nu kunnen ze al goed met elkaar om. De cavia is niet bang voor Stampertje, want als ik op de grond zit met Kruimel in mijn armen en Stampertje loopt los dan blijft ze heerlijk doorpiepen. Al is Stamper zo dicht bij. Maar expres bij elkaar zetten durft mijn moeder niet meer. En wil ze ook niet. Ze lopen allebei los in de tuin. Maar ze zijn dan ozo moeilijk te pakken. Stampertje gaat wel, als je hem lokt. Het komt omdat hij nooit zin heeft om te komen. Die cavia slaat wel eens op hol. Stampertje kan vooral goed springen. En is erg leerzaam. Hij volgt nu mijn vinger al. Dat is een kunstje . Ik heb vanaf het begin al een tennisballetje in de kooi gelegd. Hij gooit het overal naar toe. Zit erop enz. Ook takken vind hij heerlijk.

Binnen vind hij erg lekker knus. Toen mijn vader zijn verjaardag vierde. Wou iedereen hem zien. Toen mocht hij even naar binnen. Op onze kinderboerderij heeft hij een tweede prijs gewonnen. Bij de soort kleine huisdieren categorie. Onze kinderboerderij heeft ook konijnen. Alleen krijgen die heel erg weinig aandacht. Het is heel ziek. Eentje had allemaal kleine jonkies gehad. Allemaal dood gegaan. Heel zielig. 

Nou de groetjes van Marieke (12) uit Hardinxveld Giessendam.