MYXOMATOSE BEHANDELING
door Maryo van den Berg

Inleiding
Myxomatose wordt steeds vaker gesignaleerd bij tamme konijnen en zelfs bij tamme konijnen die regelmatig ingeënt worden.
Afhankelijk van de agressiviteit van de stam waarmee een konijn in aanraking is gekomen heeft een door myx aangetast konijn een goede kans om de ziekte te overwinnen. De verzorging moet dan optimaal zijn en het dier moet de benodigde medicatie krijgen. Een snelle start van de behandeling van een van myx verdacht konijn is belangrijk.
Opgemerkt moet worden dat de traditionele bulten niet altijd worden gesignaleerd, dit is alweer afhankelijk van de virusstam waarmee het dier in aanraking is gekomen. Het ontbreken van bulten kan verwarring oproepen bij het stellen van de diagnose.
Een paar kenmerken van de ziekte die regelmatig worden gezien zijn: verdikte oorranden, slaperige, dikke of dichtzittende ogen of ogen waar pus uitkomt en een moeilijke ademhaling. De symptomen doen aan pasteurella denken, maar dikke oor- en oogranden wijzen toch naar myx. De vorm die op pasteurella lijkt verloopt helaas vaker fataal dan de vorm waarin bulten verschijnen.

AANWIJZINGEN VOOR BEHANDELING

Warmte = noodzaak
Om mee te beginnen gedraagt het myxoma virus zich agressiever naarmate de omgevingstemperatuur lager is. Hoe warmer het konijn is, hoe langzamer de ziekte verloopt, en hoe groter de kans is dat het dier er goed doorheen komt. De regel dat een konijn beter in de frisse buitenlucht kan verblijven gaat hier niet op. Het virus vindt dat ook heerlijk en zal zich sterk vermeerderen. Een myxkonijn moet daarom binnenshuis gehaald worden en goed warm gehouden worden, evt. met kruik als het dier niet lekker warm voelt.

Medicatie
De meeste konijnen krijgen na een dag of tien longontsteking en dat is uiteindelijk de doodsoorzaak. Antibioticum is daarom dringend nodig om longontsteking te voorkomen. Een goede keuze is een breedspectrum antibioticum zoals Baytril (of Enrofloxoral drops), en bij myxomatose is het belangrijk de hoogste dosering aan te houden.
* De hoogste dosering van Baytril is 0,4 ml. Enrofloxoral per kg. lichaamsgewicht tweemaal daags.
* De hoogste dosering van Enrofloxoral drops is 0,5 ml. per kg. lichaamsgewicht tweemaal daags.

- Metacam is dringend nodig als ontstekingsremmer. De ontstekingsactiviteiten zijn by Myxomatose hevig en die moeten afgeremd worden.
* Dosering van Metacam(hond) is 0,065 ml. per kg. lichaamsgewicht per 12 uur
* Dosering van Metacam(kat) is 3x de dosering van Metacam(hond) per 12 uur

- De ogen kunnen worden verzorgd met een antibiotische oogzalf.
- Het is aan te raden om enkele malen een vitamine B-complex injectie te laten geven.
- Om de weerstand te verhogen kunnen dagelijks 8 druppels Echinacea D6 in het drinkwater gedaan worden. Telkens een slok nemen geeft telkens een prikkel, het water hoeft niet dagelijks helemaal op. Elke dag wordt wel het water ververst.
* Mocht het konijn niet meer willen drinken dan kunnen de druppels op een klein stukje brood gegeven worden, de dosering is in dat geval 3x daags 5 druppels. Wanneer het brood eerst even blijft liggen kan de alcohol verdampen. Of de 5 druppels kunnen met een spuitje met wat water 3x daags ingegeven worden.

Vocht is belangrijk
Wanneer het konijn slecht of niet meer drinkt, door benauwdheid of een andere reden, dan is het aan te raden hem zoveel mogelijk, door middel van een spuitje, van een elektrolytische oplossing te laten drinken, zodat hij niet uitdroogt. Konijnen die ziek zijn willen deze vloeistof over het algemeen graag nemen. Een konijn mag er dan ook zoveel van drinken als het wil.
- Elektrolytische oplossing is bij de dierenarts te verkrijgen als O.R. ACE Oral rehydration salts, of als Feline Rehydration Support van Waltham
- Bij de apotheek is de oplossing te verkrijgen onder de merknaam Orisel (geen ander merk!)

Dwangvoeren
Omdat de ziekte veel energie kost is het aan te raden om eiwitrijker voedsel te geven. Vooral Convalescence support is heel goed om op krachten te blijven en kan extra bijgevoerd worden.
- Wanneer het konijn niet meer zelf eet moet Convalescence gemengd worden met hoogvezelig dwangvoer zoals Recovery of Critical care. Dwangvoeren van een konijn dat tegenwerkt gaat het makkelijkst met een 1 ml. spuitje. Het is wat meer werk maar het geeft goede resultaten met de minste stress voor zowel konijn als eigenaar.
- Een konijn dat zelf niet of nauwelijks eet heeft minimaal 50-80 ml. dwangvoer per etmaal nodig, verdeeld over diverse voerbeurten.
- Voor het dwangvoeren van vezelvoer kan bijna het hele tuutje van een spuitje worden gesneden, zodat een wijder gat ontstaat, zonder dat het zwarte dopje er uitschiet.

Onderhuids vocht
Gaat het konijn wat achteruit dan is het aan te raden om door de dierenarts een onderhuids infuus te laten geven. Dus geen onderhuids vocht met een gewone injectienaald want dat is pijnlijk. Een infuus dat druppelsgewijs vocht onder de huid brengt geeft een konijn daarentegen nauwelijks last of pijn, het duurt alleen wat langer. Vocht is van groot belang: door vochtgebrek gaat de conditie snel achteruit, gaan de organen slecht werken en neemt de eetlust af. Met extra vocht pept een konijn gelijk weer op.