Witje
mijn konijntje witje is tijdens onze vakantie gestorven..
en als ik savonds naar bed ga moet ik vaak aan hem denken, vooral omdat ik me schuldig voel..
ik heb niet gelet op hoe hij zich gedroeg, we zagen alleen dat hij magerder werd..
en voor de hitte had mijn buurvrouw een parasol voor zijn hok gezet..
ik heb op jullie site gelezen over de symptomen van de konijnen als ze in die hitte komen en ik heb dat nooit geweten...
hij lag inderdaad vaak languit met zijn ogen half dicht.. en hij lag ook vaak in diepe slaap waar wij hem met optillen eruit moesten halen anders werd hij gewoon niet wakker..
ik mis hem erg , hij was 8 jaar.. ik weet dat dit oud voor een konijn is maar hij was altijd zo fit en liep elke dag te rennen in onze tuin..
ik snap gewoon niet hoe die ineens weg kan zijn...
groetjes rianda
p.s. ik heb een gedicht voor hem gemaakt misschien dat julie dat op de site willen zetten.
Ik mis je zo.
Witje,
Je was 8 jaar en een fit en vrolijk konijn.
Elke dag rende je door de tuin en at alle planten op,
Als ik daar aan denk moet ik nog steeds lachen.
Op de manier waarop jij dat deed was gewoon echt mijn konijntje.
Een paar weken voordat wij op vakantie gingen lag je vaak in diepe slaap.
Zo diep dat wij je er met schudden eruit moesten halen.
Ik dacht dat het normaal was, je was gewoon moe.
Toen kwam de dag dat wij op vakantie gingen.
Ik dacht, 3 weken moet hij toch wel overleven?
We hadden alles al geregeld voor als je er niet meer zou zijn.
Maar ik dacht dat het wel goed zou gaan.
Elk jaar overleefde je het weer en liep je vrolijk rond als wij thuis kwamen.
Maar na de eerste week kreeg ik al een bericht,
Je had er in je slaap voor gekozen er niet meer te zijn.
Toen ik dat las was ik ontroostbaar.
Ik zat daar ver weg van huis terwijl mijn kleintje weg was.
Ik wist niet hoe ik die 2 weken vol moest krijgen,
Ik wilde gewoon naar huis,
Naar mijn konijntje.
Mijn tante heeft ervoor gezorgd dat je in het asiel ingevroren werd.
Zodat ik je toch nog kon zien en begraven.
Toen dat doosje thuis eenmaal open ging zag ik mijn kleintje.
Daar in die doos lag je.
Stil, ademloos, en rustig..
Je was zo hard als steen en ijskoud.
Ik heb je heel lang staan aaien en in mijn gedachten afscheid van je genomen.
Vergeet niet witje,
Je blijft altijd in mijn gedachten.
Rust in vrede mijn kleintje,
En ik hoop dat je het daar net zo goed hebt zoals je dat bij mij had.
