Dag onze lieve vriendjes

 

 
  dinsdag 09-08-2006
Lekker naar huis van de vakantie, weet wel dat er goed voor mijn beesten is gezorgd maar dat maakt het missen van mijn beesten niet minder.
Toen we thuis kwamen heb ik eerst mijn beesten binnen gekroeld: 3 katten en mijn binnen konijn Luna, alles ging goed met hun
Hup snel naar buiten want buiten hebben wij 11 konijnen en omdat ze niet allemaal met elkaar kunnen opschieten hebben wij de ren in 2 gedeeld. Eerst de ene ren in, alles is goed, de kleine konijntjes zijn ook goed gegroeid.. We hadden onverwachts 2 nestjes gekregen maar vonden het heel leuk en besloten die te houden.
Snel naar de andere ren de 2 kleintjes van de ren kwamen ook gelijk naar ons toe maar gek Jovi en Chloe niet die bleven in het hok leggen onze hart ging gelijk wat sneller kloppen. We voelden gelijk dat er iets niet goed is, ze komen namelijk altijd gelijk naar ons toe om te kroelen. We liepen ook gelijk heel snel naar het hok toe en toen tot mijn grote schrik zagen wij dat ze er heel er aan toe waren, hun oogjes zaten dicht en ze waren heel erg verkouden.
Ik was bang voor het ergste, we belden gelijk de dierenarts, we konden pas een uur later terecht en wat duurt het wachten dan lang. Ik belde ook gelijk mijn beste vriendin die voor onze beesten heb gezorgd, ze zei dat er gisteren nog niks aan de hand was en dat ze er nog mee had gekroeld.
Toen we bij de dierenarts waren liep het ook nog een half uur uit, wij hadden het niet meer, ik Kim kon eigenlijk alleen maar huilen, bang voor wat komen zou. Toen wij aan de beurt waren bevestigde de dierenarts waar wij zo bang voor waren: myxomatose, maar het kon ook een virus zijn, dus misschien zouden ze het nog redden. Mocht het slechter gaan dan moesten wij gelijk terug komen. De volgende dag hadden wij het idee ook dat ze waren verslechterd en gingen wij weer naar de dierenarts, er was geen twijfel over mogelijk en het was inderdaad myxomatose, maar ze zeiden misschien overleven ze het wel.
Zaterdag avond het was al erg laat ging Chloe ineens heel erg achteruit, maar we dachten het is al laat, morgen vroeg op en dan snel naar de dierenarts
Maar dat was niet meer nodig, toen wij die andere dag het bed uitkwamen lag Chloe al dood en Jovi zat er heel zielig bij. Toen ging ‘s middags ook Jovi ineens achter uit en heb toen uren met hem in mijn armen gezeten en mijn vriend zat er bij en mijn beste vriendin die voor de beesten had gezorgd was ook gelijk naar mij toe gekomen en heeft er ook heel de dag bij gezeten. Maar hij wilde niet en wij hadden zoiets van dan hebben we liever dat hij thuis vredig inslaapt. Toen we gingen eten zag mijn vriend dat Jovi ineens nog sneller achteruit ging. Ik ben toen weer naar hem toe gegaan en heb weer met hem in mijn armen gezeten en toen is hij na veel vechten tegen de dood, want hij wou echt niet dat was duidelijk, toch heel vredig in mijn armen in mijn armen gestorven. Jovi was anderhalf jaar geworden en Chloe een half jaar.
Dinsdag 16-08 zien we dat Mick en Pinkeltje het ook hebben, we bellen de dierenarts en we kunnen morgen pas terecht.
Ze zei dat zij het ook hadden en dat we het beste er aan deden om hun in te laten slapen want het zal hetzelfde aflopen als met Jovi en Chloe en dat wilde we de beesten niet aan doen, dus hebben we ze in laten slapen op woensdag 17-08-06.
Vrijdag 18-08 het zal wel weer niet waar wezen, maar we moeten vandaag toch echt weer naar de dierenarts. Misty, het kind van Jovi en Chloe, heeft het ook. 6 Weekjes oud, dit is toch gewoon zielig zo jong.
Maandag 21-8 vandaag weer 2: Grummie, het kind van Mick en Pinkeltje 2 maanden oud en Phoebe, het laatste kind van Jovi en Chloe.
Vrijdag 25-8, vandaag de 2 laatste kindjes van Mick en Pinkeltje: Ummy en Bunny en Flappie. Flappie was bijna 2 geworden
Flappie was de leider van het gezelschap maar tegelijkertijd zo bangepoepert, maar zo ontzettend lief. Als ik in het hok ging liggen om met ze te kroelen dan was Flappie er als eerste bij en dan mocht echt geen ander konijn eerst met mij kroelen dan dat hij klaar was. En toen Mick en Pinkeltje kindjes kregen verzorgde hij ze ook of dat het zijn eigen kinderen waren. Wij hebben hem gekregen van mijn broer en zijn vriendin een week voor kerst zodat het een kerst konijn zou zijn (natuurlijk niet om op te eten maar dat is logisch) maar hij moest wel flappie heten. Ik was echt helemaal gek van hem maar dat was ik van al mijn konijnen natuurlijk.
Vrijdag 01-09. ‘s Ochtends naar buiten naar mijn laatste buitenkonijn Witje toe, lekker mee gekroeld, niks mee aan de hand. We hadden voor haar een cavia gekocht zodat ze niet helemaal alleen zat en tussen haar en de cavia ging het heel goed. Witje had ik erbij gekregen van mijn ouders, maar later die dag ging ik weer bij haar kijken en dan kan je zien hoe snel het eigenlijk gaat, want toen had ze het ook en heftig ook. Gelijk de dierenarts gebeld en toen hebben we haar ‘s avonds in laten slapen. Witje is 4 maanden geworden.
We zijn hier heel erg kapot van we hebben heel veel slapeloze nachten ervan. Nu nog je vraagt je af waarom wij, niet dat je het iemand anders gunt want je gunt het je ergste vijand niet eens. Het is zo erg om zo vaak naar de dierenarts te moeten om je beesten allemaal te moeten laten inslapen, beesten waar je zoveel van houd. Wij missen ze zo met heel ons hart.
We houden ons staande door te denken dat ze hier een heel leuk leven hebben gehad en dat hebben ze ook. Wij waren echt gek met die beesten, al onze vrije tijd ging op aan die beesten en wij vonden dat geweldig. Nog steeds schrik ik wakker om hun, nog steeds droom ik erover hoe we met ze aan het kroelen waren.
Het is ook niet niks om 11 konijnen in 3 weken te moeten verliezen.
Ons binnen konijn Luna leeft nog steeds en wij hopen ook dat zij het niet krijgt, alleen dat is afwachten.
Dag mijn lieve vriendjes, hoop dat waar jullie ook zijn jullie het heel erg goed hebben en lekker allemaal samen zijn.
Wij missen jullie, jullie leven voort in onze hart
We zullen jullie nooit vergeten.
Dag lieve Jovi, Chloe, Flappie, Mick, Pinkeltje, Witje, Bunny, Ummy en Grummie, Misty, Phoebe, houden van jullie, missen jullie zo...

Dikke kus, jullie baasjes Ronald en Kimberly
en de andere beesten

 
 terug