Hoewel ik aan het eind der reis in duisternis verwijl

Weet ik dat boven torens grijs en alle bergen steil

De zon boven de schaduw schijnt en sterren ongekend

Ik zeg niet dat de dag nu eind zeg sterren niet vaarwel

Mijn bright eyes, ik mis je enorm. Je kopjes over onze tenen, je neusje onder onze handen vragend om knuffels, je gesnuffel en nieuwsgierigheid, je neusje door de tralies voor hapjes, je oren omhoog voor liedjes en al je knuffels en kusjes.