Tommy

In 2002 kwam Tommy bij ons wonen. (grote madagascar) Ze kwam in de dierenspeciaalzaak direct op ons afgelopen met een oor hoog in de lucht en het andere hangend naar beneden.
Ze kwam lekker binnen bij ons in de woonkamer. We hadden haar geleerd te plassen en keutels te leggen op een toiletje. Elke dag rende ze door het huis en na een tijdje sprong ze zelfs bij ons op de bank.
Na ruim 2 jaar kwam ik met haar bij de dierenarts voor haar inenting. Toen ondekte de dierenarts dat er lelijke vergroeingen op haar baarmoeder zaten, ze bouwde veel nestjes en ze was sinds een tijdje ook regelmatig erg aan de diaree.
In overleg met de dierenarts hebben we besloten haar te laten steriliseren. Van deze operatie knapte ze erg snel op! Ze at weer beter en ook de ontlasting zag er een stuk beter uit.
Feit bleef wel dat ze vanaf dat moment erg slecht door haar rui kwam! Vandaar dat we in september besloten haar buiten te zetten in plaats van binnen. Het ruien ging een stuk beter en ze voelde zich prima daar lekker buiten. Daar rende ze ook lekker rond, maar toch mistte ze het gezellige van binnen.

Op een dag pakte ik haar uit haar hok om haar eens lekker te knuffelen toen er een grote onsteking onder haar kontje zat! Het leek wel een halve tennisbal.
Direct heb ik de dierenarts gebeld en zijn we gegaan. Ze is direct geopereerd, maar het opknappen ging erg moeizaam. Het in laten slapen is toen zelfs al even ter sprake geweest, maar het leek wel alsof ze niet wilde! Ze heeft 1 week bij de dierenarts gezeten, maar uiteindelijk kwam ze weer thuis!!!!!!!!!
In haar vertrouwde hokje knapte ze op en het ging weer goed met haar.

In mei van dit jaar zijn we op vakantie gegaan. Net zoals alle andere keren ging Tommy naar haar vertrouwde logeeradres. We merkte wel dat ze wat dun had gepoept die dag, maar het was warm, dus......
Na 1 dag werden we door de oppassers gebeld dat ze erge diaree had. Advies gegeven de dunne ontlasting zoveel mogelijk te verwijderen en alleen hooi te voeren en het even in de gaten te houden.
Na 1 dag werden we opnieuw gebeld dat het er echt niet goed uitzag. Ze kwam bijna niet meer omhoog. Ik heb direct onze dierenarts gebeld en Tommy kon daar meteen weer terecht.
Rond half 9 's avonds werd ik gebeld door de dierenarts dat het er echt niet goed uitzag! Sterker nog we hadden dit keer geen keus en inslapen was de enige optie. Op onze vraag om te wachten tot vrijdag, zodat we afscheid konden nemen gaf de dierenarts aan het lijden niet te willen verlengen.
Vol verdriet hebben we toestemming gegeven haar in te laten slapen. Op dinsdag 9 mei is ze rond 9 uur 's avonds ingeslapen.

De dierenarts heeft ons vrijdag nog wel in de gelegenheid gesteld afscheid te nemen. Wat was ze mooi!

Lieve Tommy, we missen je nog steeds!
Dikke kus van ons alle 3!