Toeter
|
|||
Toeter is dus net overleden. Ik ging hem vanochtend eten geven (net als de andere 8 die erbij staan) en ik zag dat zijn bakje van gister nog niet leeg was. En dat terwijl hij anders heel veel eet. Hij was ook veel te dik. Om 12.00 zat Toeter stil in een hoekje. Niks gegeten, niks gedronken. Ik heb hem toen naar binnen gehaald en binnen in een kooi gezet. Ik dacht meteen aan gas, dus heb hem ook aeropax gegeven. Dat haalde niks uit. Toen ben ik hem gaan dwangvoeren met wortelhapje. Hij wilde niet eten, ik kreeg het er niet in. Wel dronk hij wat water. Ik heb toen de dierenarts gebeld voor een afspraak. Om 18.50 kon ik terecht. Ik dacht dat het niet zo'n vaart zou lopen en maakte eigenlijk de afspraak tegen mijn zin, omdat ze meestal toch niks kunnen betekenen (vind ik). Toeter is normaal gesproken een konijn wat je met geen mogelijkheid vast kan houden, omdat ie zo wild is. Nu lag hij als een klein babietje in mijn armen. Ik wist dat dit erg fout was en heb gelijk een foto gemaakt van ons tweetjes. Toen heb ik de da gebeld of ik gelijk mocht komen. Dat kon. Ik legde Toeter in de reismand en hij strekte zijn pootjes. Ik dacht oh shit. In de auto zag ik dat hij stopte met ademhalen. Ik ben de dierenarts binnengerend en gevraagd of ze konden reanimeren. De assistentes renden met me mee naar de behandelkamer en luisterde naar zijn hartje. Dat klopte nog. Inmiddels kreeg Toet stuipen. Ze hebben hem infuus gegeven en nog wat anders. De dierenarts zelf werd opgegpiept want die was er nog niet. Inmiddels liet Toeter alles lopen en ik wist dat dit het einde was. Niet dus, want zijn hartje klopte nog steeds. De dierenarts kwam binnen gerend en heeft hem nog een spuit in zn hartje gegeven. Maar het was te laat. Ik zat daar op een stoel helemaal te trillen en ging bijna overgeven, van de spanning. Toeter is niet meer. Ze raadde me aan om sectie te laten verichten, omdat ik nog 8 nijnen heb. Ik ben zo ontzettend stom geweest. Ik voel me zo onwijs schuldig. Ik heb mijn nijnen niet laten enten dit jaar. Ik hoop zo dat het geen VHS is. Toet had geen bloederige diarree ofzo, maar toch. Vanavond na 19.00 krijg ik de uitslag van de sectie. Ik probeer mezelf op de been te houden door continu te zeggen dat ik goed voor ze zorg. En dat is ook wel zo. Elke dag vers hooi, vers water. En zelf een hor voor de schuurdeur voor de vliegen. Elke dag praat ik tegen ze. ........................... Er is sectie vericht. Gelukkig geen VHS. Maar nu heb ik wel een goede reden om weer over te stappen op gewone biks. Er zat een bruine boon, uit het gemengde voer, vast in de dunne darm van Toeter. Er was niet op gekauwd, hij had hem heel ingeslikt. Ik heb Toeter gekocht omdat hij olifantstandjes had waar niks aan gedaan werd. Zijn leven gered zou je denken. En nu is ie alsnog gestorven. Sylvia |
|||
terug |