hij is ongeveer 9 jaar geworden en ik hield heel veel van hem. soms dacht ik dat hij het eeuwige leven had, maar dat was helaas niet zo.

hij zit nu fijn en rustig bij de regenboogbrug.

ik mis hem zielsveel en om het mis-verdriet even te vergeten heb ik een ander konijntje gekregen. ik mis tippie ( zo heette hij ) en hij heeft voor altijd een groot plekje in mijn hart.

hij leek net een wijze heer, met zijn mooie bakkebaarden.

nu hij er lichamelijk niet meer is blijft de geest altijd bestaan en iedereen heeft hem zeer lief en dat zal eeuwig zo blijven