Ik kreeg je van mijn ouders voor mijn verloving. Mijn vriend was er eigelijk niet zo blij mee maar toen hij jou in zijn armen sloot was hij verkocht.

Je was echt heel leuk en eigelijk vond je het leukst om lekker met de katten te spelen om lekker achter ze aan te rennen.

Tot op de dag 14-10-2002, ik keek naar buiten of jij al uit je hok was en toen zag ik jou daar zo liggen. Ik wist gelijk dat het fout zat.

Wij renden gelijk naar buiten en we zijn ook gelijk naar de dierenarts gegaan. Ik wou daar blijven maar dat mocht niet, ik heb ieder uur gebeld hoe het nou met je ging.

Begin van de avond kreeg ik eindelijk te horen wat je nou had: je was zwaar onderkoeld en je had een gebroken ruggetje, je was waarschijnelijk ‘s nachts ergens van geschrokken en hebt toen de verkeerde beweging gemaakt.

Je moest daar die nacht blijven want het kon zijn dat het over ging. Ik moest die andere morgen om 9 uur bellen en dat heb ik ook gelijk gedaan maar je had die nacht niet bewogen. We zijn toen gelijk naar de dierenarts gegaan om je uit je lijden te verlossen. Je bent op 15-10-2002 overleden en ik denk nog echt heel veel aan je mijn Stampie.

We hebben nu wel 4 andere konijnen maar geen een van hun kan jou vervangen.