Mijn maatje, mijn vriendje.

Twee en een half jaar mocht je maar worden.
Nu ben je er niet meer. Nooit meer zal je bij me komen om even lekker te knuffelen. Je was zo ontzettend tam.
Je liep altijd achter me aan en was zo heerlijk nieuwsgierig.
's Morgens haalde je bij Mark altijd een stukje brood.
Je deed ons vaak denken aan een hond, daarom kochten we voor de gein een hondenmandje voor je. Wat was je daar blij mee. Vooral in de winter ging je hier heel veel in liggen. Samen met je knuffel.
Je was zo'n vrolijk gezellig beestje, helaas had je de pech dat je kiezen niet goed waren. De tweede keer dat je onder narcose moest, was voor jou helaas te veel. Je hartje wilde niet meer. Spike, het was zo onverwachts en we hebben zo veel verdriet om je. Het is zo leeg in huis. 's Morgens geen vrolijke begroeting meer van jou.
We zullen je echt nooit niet vergeten. Je bent zo bijzonder voor me. Spikey in mijn hart leef je altijd voort.
Ik weet dat je nu in de hemel bent met heel veel vriendjes en vriendinnetjes. Denk af en toe nog eens aan mij.

Ik hou van je en mis je.
Nanette