Speedy

 
  Alweer een half jaar geleden is Speedy overleden, ik heb zoveel verdriet dat ik het pas nu kan opschrijven.

Als ik thuis kwam liep Speedy altijd naar me toe, wou op mijn schoot en geaaid worden. Want hij mocht altijd als het mooi weer was de hele dag naar buiten. Dan ging ik naar school,en bleef Speedy samen met mijn moeder en broers in de tuin genieten. Speedy speelde niet alleen met mij, ook met mijn hele familie.

Kortom hij was mijn beste vriend, ook al was hij zo oud  (10 jaar) hij bleef proberen naar ons toe te komen. Ik was zo gehecht aan hem, we vonden elkaar altijd lief.

Ik heb bijna mijn hele leven met Speedy doorgebracht (met heel veel plezier). Je begrijpt natuurlijk dat ik heeeeeeeeeeeeeeel veel van hem hou.

We hebben hem in de tuin begraven, zo blijft Speedy altijd bij ons.

Mike

 
 terug