Lieve Snuffie-rah

 
terug   

Jij was zo'n geweldig konijn... zo'n lief beest, dat ik het niet kan geloven dat jij deze morgen dood in je hok lag...

Ik weet nog dat ik je ging ophalen... Snoepie was overleden, en 8 weken later ging ik jou ophalen bij een fokker... Je was een raszuiver Thrianta konijn... Na 3 maanden werden je nageltjes lang, en besloot ik bij diezelfde fokker langs te gaan om ze te laten knippen... Hij deed aan tentoonstellingen, en langzaam werd ik meegesleurt in de fokkerswereld... Jij kreeg 4 jonkies van je broer Pinkeltje... wat ik toen nog niet wist, en wat mij ook nog niet was verteld was dat inteelt hardstikke slecht was...en omdat ik de jonkies bij die fokker had staan, zijn ze stiekem afgemaakt zonder met mij te overleggen... ze hadden een verkeerde vacht ofzo... ik vondt het echt nergens op slaan, en ik heb jou en Pinkeltje daar weg gehaald... toen was ik 11 jaar, en jij denk ik 11 maanden ofzo..

Pinkeltje liet ik castreren, maar helaas stierf hij na 3 maanden bij jou te wonen... Nu was je weer alleen, en ik vondt het zo zielig, dus ik besloot je te laten dekken door Sippy... het konijntje van een vriendin van mij.. Wat een mooi nest was dat zeg... 8 jonkies... en zo mooi... Snipper, was een van je dochters, die er slecht aan toe was... ik heb haar met de fles grootgebracht, en we besloten haar te houden... de rest van de konijntjes hebben we na 8 weken weggegeven.. Je was zo gelukkig in je mooie grote ren... dat hoop ik tenminste... Je was ook wel eens vervelend hoor, want als we niet deden wat jij wou, begon je te krabben of te bijten, maar dat kon mij niet zo veel schelen... je was mijn kindje...

Eergisteren was ik met mijn moeder in de tuin aan het werk, en toen zei ik nog... Snuffie-rah, wordt vast wel 10... ze ziet er zo sterk uit.... maar die avond, zat je in een hoekje, en at je niet... wat voor jou heel bijzonder was... Ik wist nog dat Pinkeltje het zelfde deed, en de volgende dag dood was... We besloten naar de veearts te gaan, en het bleek dat je iets aan je darmen had... je kreeg medicijnen, en we moesten je babyvoeding geven... Bij de dierenarts zei ik nog tegen je "we gaan er samen voor knokken... het is jij en ik, en niemand anders... we halen het" jouw oogjes begonnen te stralen.. maar deze ochtend, vond ik je dan toch dood in je hok... Snipper helemaal in paniek... Dat was dan de laatste Thrianta van Noord holland...

Man, ik wist niet hoe ik mijn verdriet moest uiten... huilen was niet genoeg... ik vloog bij mijn vader in zijn armen, en krijste de hele boel bij elkaar... ik moest die middag nog werken, en de tijd ging zo langzaam.. telkens dacht ik aan jou..

Omdat ik in een band zit, ga ik een nummer over je schrijven... het komt op cd, en ik wil mijn laatste eer bewijzen.... Ik hoop zo dat het net als in Waterschapsheuvel gaat... dat Frith je komt halen, en dat je naar zijn auwsla mag om te spelen met Joris, Pinkeltje, Snoepie, en de hele beestenbende, en dat je op me wacht totdat ik het leven laat voor wat het is...

Lieve Snuffie..... Een leven zonder jou lijkt mij onmogelijk... geef me alsjeblieft de kracht om er het beste van te maken...

maandag wordt je begraven.....

I love you.... groetjes aan de rest daarboven... je wacht wel op mij he???

Maaike (14)