| Ik ben nicole en ben 11 jaar. ik had een
konijn die Pluis heette en hij was 3 jaar we moesten naar de dierenarts om
zijn nageltjes te laten knippen toen gebeurde het! Pluisje was een beetje
wild en gilde als een gek de vrouw pakte hem hard vast en toen hij zijn
kooi terug ging bleek het dat zijn achterpoten verlamd waren dus hij kon
niet meer lopen! toen we thuis kwamen nou eigenlijk mijn moeder want ik
was op school en ik ook kwam had mijn moeder het verteld en ik was erg
geschrokken! ik had erge dingen over de arts gezegd die het gedaan had! ik
was heel bang dat Pluisje dood zou gaan! ze hadden hem een prikje gegeven
dat hij misschien morgen weer kon lopen! de volgende ochtend was het
alleen maar erger hij liet zijn plas overal lopen en hij at niet meer en
dronk niet meer en ik heb zo gehuild, als ik eraan terug denk moet ik ook
wel is huilen! ik heb gebeden dat hij moest blijven leven. mijn moeder
was met hem naar de dierenarts gegaan en ik had daarvoor al van hem
afscheid genomen want ik wist al dat hij doodging.
ik heb verschrikkelijk veel gehuild nu huil ik ook omdat
het zo erg was om mee te maken. toen ze thuis kwam heeft mijn moeder alles
verteld! dat dit het beste voor hem was hij heeft een goed leven gehad en
alles wat hij wou was er. De arts vond het zelf ook heel erg ze heeft de
hele nacht niet geslapen en alleen maar aan Pluis gedacht daarom heeft zij
alle kosten betaald en een speciale plek gezocht om pluisje te begraven!
mijn moeder had hem nog heerlijk vertroeteld en langzaam viel hij in
slaap.
De vrouw had ook verteld over de hemel waar hij nu is!
en bijna elke avond praat ik tegen hem voordat ik slapen ga en dan ben ik
blij dat hij weer loopt! nu heb ik een ander konijntje ze heet Noa en is 8
weken oud we hebben haar nu 4 weken! we hebben nu zelf een nagelknip
schaartje gekocht en dan doet mijn moeder het voor haar en de arts niet
meer! ik kon haar wel vermoorden! en sindsdien ga ik altijd naar sites
van konijnen en probeer ik meer te weten over hoe je ze aan moet pakken!
Nicole |
