Voor Pluis
11 juli 2000: Vanmiddag merkte m'n moeder dat Pluis zich anders aan het gedragen was. Ze at niets, het was 10.30 dat ze eten kreeg maar om 13.00 had ze nog niets gegeten. Ze had ons niets gezegd, want Pluis doet wel vaker rare dingen en dit zou toch niks ergs zijn. Ik kwam thuis van de voetbal en mam zei ernstig: Frank, Pluis wil maar niet eten, dus wij naar haar toe en ze lag erg versuft in haar nachthokje. Ik aaide haar en stelde haar gerust, het arme beestje, ik dacht het komt wel goed en zei tegen m'n moeder dat ze 's avonds nog maar eens moest gaan kijken ( het was 22.00, bedtijd ). 's Ochtends om 7.00 zouden we nog wel kijken hoe het zou gaan.
Mijn moeder voelde bij Pluis koude oren, ze was apatisch. Ik probeerde te slapen het lukte, mijn moeder kon dat echter bijna niet; ze had 2 dromen: 1 liep goed af de ander niet. Ik droomde dat ik met haar aan het spelen was, heel gelukkig.
12 juli 2000: 7.00 Ik, vader, moeder haasten eruit vandaag. 2 dingen Zusje jarig en Pluis. Eerst haasten naar Pluis, nog steeds zwakke indruk. Marlieke mag niets weten want anders is haar verjaardag verpest. Mijn ouders werken en m'n zusje moet naar school. Ik moet Pluis verzorgen en heb al het vertrouwen. Ik neem haar mee naar binnen en hou haar warm. Ik laat haar drinken door een glas met water te vullen en onder haar neusje te houden, nu moet ze wel drinken. ik weet niet dat haar darmen echt niet meer werken. 13.50: Pluis zit samen met mam, ik en Marlieke die het nu ook weet bij de dierenarts. Hij zegt dat hij haar niet kan redden, er is gehuil van ons alledrie.
13.57: Pluis heeft het spuitje gehad. Ze is uit haar lijden verlost.
.... Toy-Toy Pluis ik hoop je op de regenboogbrug ooit eens terug te zien.....