Pinkeltje

Lieve Pinkeltje

5 november lag je dood in je hok

Ik vond het vreselijk, en kreeg een grote schok

Zo jong en zo lief, waarom jij nou weer

In mijn hart doet het nog steeds zeer

Nu ben je bij Joris, Snoepie, en de rest

Daar is nooit verdriet, pijn, of gepest

Daar waar de regenboog is ben jij

Met je staartje in de lucht, en je glimlach zo blij

Je zit niet in een hok maar je bent voorgoed vrij

Daar speel je met je vriendjes en je bent altijd blij

Vergeet niet dat je voor altijd in ons hart zweeft

En dat je in het paradijs nog altijd leeft

Tot ooit...

Maaike, Petra, Cor, en Heleen