Mijn Muppietje

 

 terug

Op zaterdag 11 november 2006 hebben wij jou gehaald in de dierenwinkel.
Je was ongeveer 3 maanden oud. Je was zo lief en schattig en je kwam meteen naar me toe en bleef mij steeds aankijken. Ik was op dat moment lid van een konijnenforum, en daar zeiden ze dat je het beste geen dieren meer kon halen bij een dierenwinkel. Ik wilde mij ertegen verzetten, maar mijn hart zei dat ik je mee moest nemen en dat deed ik.
Ik was zo blij met jou, en hopelijk jij ook met mij. Ik wilde je koppelen met mijn andere 2 konijntjes, 2 voedsters, net zoals jij, want jij bent ook een voedster. Maar het koppelen lukte niet, dus gaf ik je zolang een knuffel, en natuurlijk heel veel aandacht, aaitjes, kusjes, knuffeluurtjes. Je was heel gelukkig zo, en heel veel zat ik jouw kooi tegen de andere kooi aan, zodat je neusje neusje kon gaan doen met de andere 2 nijntjes. Jullie zitten alledrie bij ons binnen in de woonkamer.

Maar dan gebeurde er iets verschrikkelijks, op donderdag 26 juli 2007. Het was vroeg in de ochtend, zo rond 07.15 uur, ik had even de voordeur opengezet, zodat het even kon luchten. Ik had jullie net te eten gegeven, en het deurtje van de kooi van Muppietje stond open, dat stond altijd open. Op een gegeven moment hoorde ik iets op de gang, en toen ik keek, zag ik een onaangelijnde pittbull (een soort pittbull) in de woonkamer staan. Ik schrok mij rot, en ging meteen naar de konijnenkooi waar die andere 2 inzaten. Toen zag ik dat hij bij de kooi van Muppietje stond, met zijn snuit in haar kooi. Ik schrok mij dood, en Muppietje begon keihard te schreeuwen, dat geluid ging door merg en been. De eigenaar kwam meteen aan en ging weg. Muppietje zat met haar hoofd vast tussen de hooiruif. We hebben haar eruitgehaald en meteen naar de dierenarts gebracht. Daar was niets te zien, dus ze mocht weer naar huis. Maar daarna hebben we haar nog 3 keer naar de dierenarts moeten brengen. ZE had niets gebroken, gelukkig maar, maar ze kon niet lopen. Ook had ze maden, en moest zij 1 nacht daar blijven. Toen op disndag 31 juli zei de dierenarts tegen mij dat het beste voor Muppietje was als wij haar lieten inslapen. Ze zou voor altijd verlamd blijven en nooit meer gevoel krijgen in haar achterhand en nooit meer kunnen lopen. Ik was kapot van verdriet. We mochten haar die dag ophalen en ik moest haar om de paar uur verzorgen, vanwege haar maden. Ik wilde haar een kans geven om weer beter te worden. En dan nam zij graag aan. Een paar dagen later ging het weer beter met je, je kreeg ook weer gevoel in jouw achterhand, en je begon je pootjes weer te gebruiken. Je kreeg ook fysiotherapie en je ging steeds meer vooruit.

We hadden vakantie en gingen een paar dagen weg. Het liefst bleef ik thuis, maar we hadden al geboekt. We gingen een midweek naar Centerparcs, en Muppietje ging naar een konijnenpension in Deurne, waar ze zeer goed werd verzorgd, en waar zij van haar verhaal afwisten. De andere 2 werden verzorgd door de buurvrouw.

Maar op woensdag 19 september kwam het verschrikkelijke nieuws, Muppietje was overleden. Ik kon het niet geloven, dit kon niet. Ze at wat minder goed, maar ze at wel nog haar hooi en biks, en de eigenaresse wilde woensdagmorgen met haar naar de dierenarts, om even na te laten kijken. Maar het was al te laat, zij vond Muppietje woensdagmorgen dood in haar kooi. Ze is blijkbaar al vroeg in de nacht gestorven, want ze voelde die morgen al koud en stijf aan. Muppietje lag bij haar knuffel en is daar blijkbaar gestorven.
De eigenaresse vond dit verschrikkelijk en moest ook huilen. Ze wist dat wij alles voor haar deden en alles voor haar overhadden en zoveel voor haar hadden gedaan, en dan zoiets. Ze heeft Muppietje mooi opgebaard, en kaarsjes bijgezet en ze had voor Muppietje een mooi bloemstukje gemaakt.
Vrijdagm kwamen wij jou halen, je lag daar zo mooi, het leek net alsof je sliep, maar dan met de ogen open. De kaarsjes en het bloemstukje mochten wij meenemen, en de eigenaressse had nog een mooie kaart voor mij geschreven.
Die vrijdag stond je bij ons in de woonkamer, en ik heb je steeds geaaid, gekust, gestreeld, en ik heb steeds gehuild. Ik kon het gewoon niet geloven, dat jij er niet meer was. Waarom nou jij, jij was ondanks dat je niet kon lopen, een vrolijk, nieuwsgierig, levenslustig, dapper, sterke en krachtige konijn, die ervoor vocht om weer beter te worden, en die steeds vooruit ging, en die over een paar maanden weer kon lopen. Waarom jij, jij was nog zo jong, pas 1 jaar oud, en je was nog geen 1 jaar bij ons.

Zaterdagmiddag 22 september hebben wij jou in onze tuin begraven. WE hebben een mooie plastice kist voor jou gekocht, daar heb ik je ingelegd, samen met jouw knuffel, een afscheidsbrief van mij aan jou,foto's van mij en mijn vriend erbij gedaan en rozen erbij gelegd en op je kist heb ik ook nog rozen neergelegd. Op jouw grafje staat het bloemstukje van de eigenaresse van het pension, zonnebloemen, omdat jij mijn zonnestraal bent en altijd zal blijven, een beertje die een hartje vasthoudt en 2 kaarsjes, die dag en nacht branden.

Je hebt zelf je eigen levensweg bepaald, en nu zit je op de Regenboogbrug. Wij zullen jou nooit vergeten, en we zullen jou altijd missen, we zullen altijd van jou blijven houden, en we zullen altijd aan onze mooie dagen, momenten en herinneringen denken, en je bent voor altijd in ons hart. Hopelijk geldt dit ook voor jou.
Wij zijn jou dankbaar, dankbaar dat jij in ons leven bent gekomen, dankbaar dat wij jou hebben mogen verzorgen, dat wij van jou hebben mogen houden, en dat wij mooie digen met elkaar mochten beleven. Wij danken jou daarvoor Muppietje.



Je zult altijd onze mooie, lieve, vrolijke, nieuwsgierige, grappige, leuke, sterkte, krachtige, dappere en krachitige Muppietje blijven, voor altijd, vergeet dat niet.
En ooit op een dag, dan komen wij elkaar tegen, en dan laten wij elkaar nooit meer gaan!! Nooit.

DAg lieve meid, rust zacht en speel maar lekker op de Regenboogbrug, samen met heel veel andere konijnenvriendjes. We missen jou, ook de andere 2 nijntjes. Wil jij over zij waken?

DAg lieve meid, dag.

Heel veel kusjes en warmte,
van Michaela jouw vrouwtje, van Lucien jouw baasje, en de andere 2 nijntjes die ook Muppietjes heten.