Martijn | ||
terug | Hier een gedichtje over mijn
konijn Martijn. Hij was mijn derde konijn, maar de eerste waar ik helemaal verantwoordelijk voor was. Hij kwam als ik
zijn naam riep, en als ik om een kusje vroeg, kwam hij met zijn neusje
omhoog...
in de winkel ben ik voor hem gezwicht
ik beloofde echt goed voor hem te zorgen
het was echt een heel lief konijn,
knuffelen wilde hij graag
vrolijk huppelde hij rond
tot op een hele kwade dag
medicijntje hier, spuitje daar
op mn verjaardag heb ik het besluit genomen
na al die jaren vol plezier
nu ligt hij in Viviana in Prinsenbeek
bij zijn grafje staat een stenen konijn
Renate |
|