Het konijn loopt los in de tuin, ik speel met haar en het graaft geen kuilen of doet lastig.

Ik hebt een nachtje geslapen. Ik ga buiten kijken hoe het met hem gaat, ik schrik want het ziet er niet zo best uit. Ze eet wel maar wordt steeds magerder. En ze zit zo stil. Ik probeer met haar te spelen maar het lukt niet. Mijn moeder belt met de dierenarts of dit wel allemaal OK is?? Het blijkt dat je konijn een ziekte heeft waar je niet zo vrolijk over wordt :-(. Het gaat een paar dagen niet zo goed meer..... Ik maak me steeds meer zorgen. En dan zit je op een dag met je vriendinetjes te spelen en je moeder komt langs. Ze zegt, ik ga even naar de dierenarts met Marie (mijn konijn). Haar achterpoten deden het nu ook niet meer zo goed. Mischien is er een medicijn maar het kan ook zijn dat ze een spuitje krijgt. Ik moest meteen huilen. Ik bleef bij mijn vriendinnen. En daar heb ik ook gegeten, maar toen ik naar huis moest kreeg ik geen goed nieuws te horen. Mamma verteld dat dat Marie er niet meer was..... Na een tijdje moest ik weer huilen. Maar gelukkig kregen we op de zelfde dag een knuffel van de groenteboer. Dat troostte mij een beetje. Nu zit Marie in een vrolijke kleurrijke licht roze achtige hemel. Maar ik ben nog steeds verdrietig!!!! Ik moet maar aan de leuke dingen die ik met Marie heb megemaakt denken. Het komt allemaal wel weer goed.