Dankbaar, het eerste woord dat in me opkomt.
Dankbaar, dat ik jou heb mogen verzorgen.
Dankbaar, dat jij er voor mij was.
Dankbaar, voor alle mooie momenten.
Dankbaar, voor de glinstering in je ogen.
Dankbaar, voor je nieuwsgierigheid.
Dankbaar, voor hoe blij je was met een snoepje. Die je soms zómaar kreeg, maar je kon me ook overhalen door ervoor te bietsen.
Dankbaar, dat we na de eerste TIA die we van je hebben meegemaakt nog 2,5 maand van je hebben mogen genieten. Of het daadwerkelijk de eerste was, is de vraag.
GENIETEN met hoofdletters, lieve Luuk! Want wat kon ik van jou genieten!
Dankbaar, voor dat je in mijn leven was.
Vaarwel, lieve Luuk. Ik ga je missen en zal je nevernooit vergeten!
Het gaat je goed op de Regenboogbrug!
Laura
