Lowietje

 

 
  Enkele maanden geleden is mijn Konijn Lowietje overleden. Hij had een haarbal en de eerste dierenarts waar ik was geweest had een verkeerde diagnose gesteld. De tweede dierenarts zag direkt dat het een haarbal was en Lowietje kreeg wat prikken. Ook moest ik 'm 3 keer per dag medicijnen geven met een pipetje.

Net toen we dachten dat het de goede kant op ging is hij overleden. Hij was sterk vermagerd en leek niet meer op mijn Lowietje.

Ik heb hier veel verdriet van gehad omdat hij dus eigenlijk dood is gegaan van de honger en ik niks voor hem kon doen. Hij is 4 jaar geworden. En dat terwijl Lowietje en ik nog wel de afspraak hadden dat hij het record van 's werelds oudste konijn zou halen.

Hij is heel belangrijk voor mij geweest. Toen ik er van de één op de andere dag alleen voor stond. dan was daar bij thuiskomst altijd mijn Lowietje. Hij zei wel niks terug maar luisterde wel. En als hem dan knuffelde likte hij mij over m'n wang. Veel mensen zeggen: "Ach het is maar een konijn" maar die mensen weten niet wat ze zeggen. Je hebt het niet over een konijn, een kat of een hond, je hebt het hier wel over mijn maatje die overleden is.

Ik heb dit verhaal opgeschreven zodat anderen er troost bij kunnen vinden en vooral ter ere van LOWIETJE.

Lowietje zoals jij was er geen ander en veel geluk bij de regenboog brug.

Maartje

  
 terug