Je oren hingen beide aan éen kant toen we je als baby konijntje bij het tuincentrum kochten. Een schoonheidsfoutje. Maar het was zo aandoenlijk. We dachten dat dit altijd zo zou blijven.
Maar op een dag stond éen oor een poosje rechtop en zakte daarna toch nog op de juiste plek.
Je oren waren vanaf het begin zó fascinerend. We konden er niet vanaf blijven en je vond het altijd heerlijk als we die lange zachte oren en je kopje kriebelde en aaiden.
Je was het liefste en mooiste konijn wat iemand zich maar kon wensen. Met je eigenwijze grappige maniertjes wist je ons telkens weer te vertederen.
Bijna 5 jaar lang heb je deel uitgemaakt van ons gezin. Opeens begon je slechter te eten. We dachten dat het aan je tanden en kiezen lag. Maar het bleek dat je baarmoeder vol gezwellen zat. De zware operatie mocht helaas niet meer baten. De dag na de operatie was je zodanig verzwakt dat je hartje er mee stopte en je in mijn armen bent gestorven...
Weet je wat zo byzonder is. Je lijkt sprekend op het konijn van het plaatje. Alsof de ontwerper jou als model heeft genomen.
We voelen je energie nog om ons heen en we missen je enorm. Maar we weten dat dit op een dag zal vervagen en jij ook je weg zal vinden naar de regenboogbrug... Precies zoals je evenbeeld op het plaatje.
We gaan nog een beeld van een hangoorkonijn op de plek plaatsen waar we je een paar dagen geleden in de tuin hebben begraven.
Zo ben je dan toch nog een beetje bij ons...