|
||
Voor Krelis |
terug |
Mijn konijn heette Krelis. Altijd als ik langs het
hok liep zat hij te wachten op en beetje gras. Soms liep ik gewoon
door voor de grap, maar daarna kwam ik wel weer terug.
Na een tijdje ben ik echt van hem gaan houden alsof hij een echt mens was. Toen hij 1 jaar werd heb ik een feestje gevierd samen met hem. 2 weken voor hij 2 werd deed hij erg raar, nou zelf heb ik hem niet dood zien gaan want ik was bij mijn vader, die dag had mijn moeder al opgebeld dat Krelis dood was. Ik schrok heel erg en begon te huilen. Nu durf ik geen enkele dierenzaak meer in te lopen of een winkel waar ze dieren verkopen. Birte. |