|
Slechts 22 maanden geleden leerde ik je kennen.
Door je verleden was je angstig en moest je echt even wennen.
Met Luuk klikte het snel;
een mooi stel, dat waren jullie wel.
Urenlang lagen jullie tegen elkaar,
onder de stoel, onder de tafel, het maakte niet uit waar.
Je had soms veel energie, terwijl Luuk heel rustig was,
als jij kon spelen op bed, was je helemaal in je sas.
Was de slaapkamerdeur open,
dan kwam je altijd wel een keer de slaapkamer ingeslopen.
Regelmatig midden in de nacht,
sprong jij op bed; dat was geen vraag om aandacht.
Zodra je merkte dat wij bleven liggen,
was voor jou het plezier er snel af; je wilde het bed voor jezelf.
In zo’n situatie werd ik soms wakker
en vond ik je wel een arme stakker.
Je angst voor mensen heb ik nooit helemaal kunnen wegnemen.
Dat vind ik nog steeds jammer; ik wenste je daarin rust toe.
Als Luuk strak naast jou lag,
probeerde ik je te aaien en dacht vol blijdschap; ‘hey, het mag!’
Zo’n moment duurde echter nooit lang,
je was gewoon een beetje bang.
Ik had je nog zoveel liefde willen geven.
Blijkbaar mochten we niet lang van je genieten, maar even.
Ineens was je duidelijk niet in je sas
en ik wist dat hett foute boel was.
Ik kon ineens alles met je doen,
aaien, oppakken; je was duidelijk niet jezelf.
Ik voelde aan je buik, keihard was hij.
Ik heb je gemasseerd, geknuffeld, allerlei lekkers voorgehouden.
Er was geen eten waarvoor je met liggen op wilde houden.
Ik wist dat ik met je naar de dokter moest gaan,
dus dat hebben we nog gedaan.
Je was er erg slecht aan toe, uitgedroogd en koud.
De dokter gaf je medicijnen en vocht,
omdat de gasbel die je had, niet blijven mocht.
Thuis legden we je op een warme kruik
en ik dacht nog; ik neem je op mijn buik.
Dat deed ik niet; het kruikje zou veel warmer zijn.
Warmte had je nodig, voor de temperatuur en de pijn.
Lieve July, uiteindelijk ben je helemaal alleen gegaan.
Achteraf denk ik, had ik je maar wel gepakt; had ik het maar gedaan.
Ik hoopte zo dat je er bovenop zou komen,
ik heb niet eens afscheid van je genomen.
Lieve July; ik hoop dat je me later nog wilt zien.
Dan geef ik je veel liefde; liefde voor tien!
Lieve July, rest in peace!
|
|