huppel

Huppel

Op 24 december was ik jarig. 's Avonds zei papa dat de konijnen onrustig waren. Die morgen op 1e kerstdag lag Huppel dood in zijn hok. Ik heb er veel verdriet om gehad.

Huppel was mijn vriendje en mijn alles. Huppel was een jaar of 8. Hij was oud en ziek en we moesten zijn tanden knippen. Dat vond ik altijd zielig om te zien. Hieronder heb ik een gedichtje voor Huppel gemaakt:

Huppel,
Je was altijd erg snel,
Inhalen kon ik je wel.
Ik weet nog goed hoe het was toen ik je kreeg,
Je was zo klein en wild en ik was zo blij met dat kleine beest,
Iedereen mocht het weten,er was feest.
En nu sta ik soms nog naar je grafje te kijken,
Of open het raam,
en zie daar je grafje staan.
Huppel,waar je dan ook bent,
Ik hoop dat ik daar ook nog kom ooit,
En dat je me nog kent.

xjes je baasje Noortje