Helaas is hij dood.

Ik vind dood zo'n raar woord.

Het woord klinkt hol en kil, zo leeg.

Maar ik vind de dood anders.

Niet blij of kwaadaardig.

Niet boos niet aardig.

Ik beschouw het als een nacht.

Een nacht die weken zelfs maanden en zelfs jaren duurt.

Een nacht die nooit stopt.

Een nacht die ook een dag is.

Want de dagen gaan door.

Dagen, weken en jaren kunnen we je niet zien, horen of voelen.

Maar toch zijn wij bij jou en jij bij ons, want de band die wij hadden gaat nooit weg.

We zullen altijd van je blijven houden en je zeker niet vergeten.

Je blijft altijd mijn kindje en die naam pikt niemand van je af.