Flappie

 

 

 

Wekenlang vreesde ik het ergste. Het werd de waarheid, maar gelukkig wel een natuurlijke dood. Zo jong nog, net 1,5 jaar oud en zo gezond. Maar we hebben het jammer genoeg niet in de hand, het leven. Je maakte zo ontzettend deel uit van ons gezin, altijd huppelde je om me heen als ik in de keuken bezig was, altijd huppelde je achter me aan als ik even naar de bijkeuken ging. Elke dag lag je voor de drempel van de slaapkamer beneden te slapen, je vaste plekkie en dan was er nog die mand waar je graag op zat en daar je ging wassen. Als ik ging rusten kwam je naast me liggen. Je vond het heerlijk om geaaid te worden en je kon ons urenlang likken, daar kreeg je nooit genoeg van. Heerlijk vond je het om door de tuin te rennen en als we in de tuin aan het werk waren kwam jij er met hoge sprongen doorheen. Je was gek op spelen, met vanalles en dozen opzij duwen en erin springen en er weer uit. Als we aan de keukentafel zaten lag jij tussen de benen van een van ons, er gezellig bij. Flappie we zullen je verschrikkelijk missen, we hadden nog vele jaren samen met jou willen doorbrengen, maar gelukkig heb je je laatste rustplaats thuis! Je zult altijd bij ons zijn!!! Lieve Flappie, Flapje, Flapster, je was Super!!!

Dikke kus, kroel, knuffel, aai,
Wout, Anouk, Ian, Ryan en Romeo&Julia

 

 terug