Dexter

14-9-2007 tot 10-2-2009

Lieve, schattige grote-kleine vent, suffie, mijn lieve, lieve Dexter,

Wat een leven heb jij gehad he??
Zo medisch in de knoei, mensen die mij voor gek hielden zooooveel geld uit te geven aan ''maar" een konijn...
Maar jij was niet zo maar een konijn, jij was mijn schat mijn suffie, en ik zou al mijn geld geven om jou de gezondheid te geven die je zou moeten hebben!!!
Het is nooit helemaal goed geweest met je, en hoe vaak ik wel niet heb lopen denken om je maar naar de regenboogbrug te sturen, maar je was een doorzetter en kon genieten van de kleine dingen, en vooral je eten!!!
Maar nu was helaas het moment aangebroken dat zelfs jij het niet meer zag zoveel pijn....
Ik vond het zo moeilijk om je de laatste rit naar de dierenarts te geven, maar de dierenarts zag ook hoe erg jij het had en dat je je leven gehad had, want normaal hadden ze 3 mensen nodig je onderbedwang te houden, nu zelfs toen de dierenarts keihard in je prachtige oren kneep deed je niks...
Toen was het ook duidelijk, ik moest je laten gaan, helaas heb je nog 2 extra spuiten moeten krijgen voordat je ging, maar ik herinner alleen aan het moment dat je in mijn armen kroop met je schattige koppie tegen me aan, alsof je wou zeggen...het is goed...
Och grote-kleine vent wat is mijn huis leeg zonder jou, het zal hier nooit meer hetzelfde worden zonder jou!!!
Je maatjes Buster, Tum-Tum, en Dimpie missen je ook en snappen er niks van, ze zoeken je zo van waar is Dex die ons altijd plaagt???!!!
Maar ik weet dat je nu eindelijk het konijn bent dat je altijd zou hebben moeten zijn: zonder kwalen, zonder pijn...
En Dex behave!!!
Ik hou van je!!!!
Ik mis je!!!
En op een dag kom ik je halen, dat beloof ik je!!!
Dag gek konijn!!!

Een heeeele dikke knuf, en oneindig veel kusjes, Rust zacht mijn lieffie,

Ingrid