|
Dit gedicht schreef ik toen ons konijntje op 4 december 1999 overleed.
Inderdaad was het ook niet "zomaar een konijn"
Het doet nog steeds zeer, maar het slijt. Ook wij hebben weer een
nieuw konijntje (Floris) anders, maar ook heel lief.
Lieve Carlos,
Jij kwam als een geschenk uit de hemel,
en was de zonnestraal in de nevel.
Het was voor mij een hele donkere tijd,
jij hebt me geholpen bij deze moeilijke strijd.
Door jou gekken sprongen en rennen,
heb ik het lachen weer leren kennen.
Je gaf me weer veel moed,
het leven was toch wel goed.
Je luisterde naar alles wat ik zei,
als je gezellig op de bank lag bij mij.
Uren mocht ik je kroelen tussen je oren,
want alleen jij mocht mijn verhalen horen.
Ik heb de zin weer gevonden in het leven,
al duurde dit voor jou maar heel even.
Nu ben je weer terug in de hemel,
en valt er even weer een dichte nevel.
Misschien heeft het wel zo moeten zijn,
voor mij, was je een heel bijzonder konijn.
Ik zal je vreselijk missen lieve schat,
jij houdt altijd een speciaal plaatsje in mijn hart.
Ik zal je nooit vergeten, al gaat het leven nu door,
het ga je goed, mijn lieve lieve hangoor.
Judith
|
|