Lieve Bumper... |
|||
Wat heb ik een verdriet en wat mis ik je, wat jij voor mij betekende is met geen pen te beschrijven. Vanaf het moment dat ik je zag wist ik jij bent voor altijd mijn maatje. Ik nam je mee, en vanaf het begin waren we al onafscheidelijk. Het was soms wel moeilijk want als ik er niet was had je heimwee en wilde je niet eten. Maar als je me dan weer zag als ik even op vakantie was geweest ging het altijd weer helemaal goed! Nu gingen we voor een huwelijksreis van 8 dagen op vakantie. Ik bracht je naar een logeeradres bij mijn ouders. In het begin at je een beetje na twee dagen niet meer. Weer die heimwee was wat we dachten. Van de dokter kreeg je een spuitje dat je darmen het goed bleven doen, en we kregen medicijnen die we je moesten geven. Ik kwam terug van vakantie en ben je meteen gaan halen, en o wat was je blij om me weer te zien. Je sprong letterlijk uit je kooi om naar me toe te komen. Nu komt het wel weer goed dacht ik. Maar niet, je wilde nog steeds niet eten, maar je bleef vrolijk. Ik weer met je naar de dokter, waarschijnlijk iets met je tandjes dacht de dokter. Want met je darmen was het goed. Dus jij kreeg narcose en ja je had een haakje aan je kies. Nu zou het allemaal wel weer goed komen hoopte ik. Maar je bleef toch wel erg suf, en wilde wel eten maar je kon het niet. Ik heb je heel wat geknuffeld en warm gehouden. De volgende dag zat je telkens zo zielig in een hoekje weggedoken, ik wist het gaat fout!! weer voeden via spuitje en je medicijnen geven. Wat kon ik nog meer doen?? Ik haalde je weer uit je kooi en je was zo slap. Ik meteen naar de dokter, maar nog voor we er waren blies jij je laatste adem. O ik mis je zo!! Waarom mocht ik je maar 1,5 jr kennen? Ik ben mijn beste maatje kwijt, en dat doet zo'n zeer! Ik heb je een mooi plekje gegevn, en hoop dat je nu rust hebt. Weet dat ik altijd van je zal houden, en dat ik alles voor je heb gedaan wat ik kon. Toch voel ik me schuldig! Kon ik je nog maar even lekker knuffelen. Rust zacht liev schat, ooit zullen we elkaar weer zien, en laat ik je nooit meer los!! |
|||
terug |