Bullit...

Het is nu 25 oktober 2005, maandag een week geleden werd Bullit geopereerd, hij had blaasstenen. Heel veel pijn.
Na de operatie heeft hij niet meer goed gegeten, maar dat kan ook door de antibiotica komen. Elke dag gaf ik hem vitamine C met een spuitje. Hij speelde wel nog gewoon. Gisteravond ging ik naar zijn kooi en hij lag maar voor zich uit te kijken, hij reageerde niet meer op zijn naam en was superbleek. We hebben hem meegenomen naar de kamer waar hij altijd los liep. We zetten hem op de grond en hij valt in elkaar als een zandzak. Hij ademde wel nog. We raakten helemaal overstuur en hebben om 22.00uur de dierenarts gebeld, we konden meteen langskomen. Bullit was zichzelf niet meer en liet zich maar hangen. Bij de temperatuur opmeten kwam er ook bloed uit. De dokter kon eigenlijk niet garanderen dat we hem nog konden helpen. Hij was zo zielig. De dokter wou hem een warm infuus geven en pijstillers, zodat we nog een dag konden kijken of hij nog beter zou worden. Maar ons konijn heeft al veel meegemaakt en we hebben besloten om hem te laten inslapen, we wilden niet dat hij nog verder pijn zou lijden.

We zijn er kapot van! Mijn man is vandaag ziek naar huis gekomen van het werk, we hebben alletwee niet geslapen en we hebben dikke ogen van het huilen. We missen hem heel erg, hij mocht nog niet eens 2 jaar oud worden. Het was een zwart voskonijntje.

Rust in vrede onze Bullit.
Claudiu en Patricia.