1 Konijn + 1 Konijn = 2 Konijnen

Konijnen zijn nog niet zo lang huisdier, eigenlijk zaten ze tot voor kort meestal buiten, in een hok. Wat stro, een ruif, verder niets. meestal  zaten ze de hele dag wat suffig voor zich uit te kijken, ze waren eenzaam en ze verveelden zich. Gelukkig begrijpen veel mensen nu dat een konijn ook graag bij de mensen is, en aandacht wil krijgen.

Veel mensen nemen eerst één konijn.  Als dat goed gaat willen ze er vaak nog eentje bij. Dat is voor een konijn ook veel leuker.

Konijnen zijn dieren die in de natuur in groepen leven. Een konijn alleen voelt zich snel eenzaam, vooral als hij niet veel aandacht krijgt. Hij verlangt dan naar een ander konijn, voor gezelschap. Om elkaar te likken en te wassen, en tegen elkaar aan te liggen. En als ze uit de kooi mogen, om lekker hoge sprongen te maken van vreugde, lekker samen te spelen.

Het makkelijkste is eigenlijk, als je twee jonge konijntjes tegelijk neemt. Meestal komen daar geen problemen van. Ook niet als ze uit verschillende nesten komen. Jonge konijntjes kun je gewoon bij elkaar zetten. Ouder dan 12 weken kan soms al wat moeilijker gaan. Kán, zeg ik....
 

 

 Als je twee jonge konijntjes neemt gaat het altijd goed tot de leeftijd van 3 maanden. Mannetjes bij mannetjes, vrouwtjes bij vrouwtjes, mannetjes bij vrouwtjes, maakt niet uit. Maar vanaf 3 maanden kunnen mannetjes de vrouwtjes bevruchten, en zou er een nestje kunnen komen. Dat mag helemaal niet, want daar is het vrouwtje nog veel te jong voor. Het vrouwtje moet minstens 7 maanden oud zijn, voordat ze een nest krijgt. Dus vanaf 3 maanden moet het mannetje bij het vrouwtje weggehaald worden.
Twee mannetjes vanaf 3 maanden moeten ook bij elkaar weggehaald worden, want meestal beginnen ze op die leeftijd te vechten. Twee vrouwtjes gaat vaak goed, maar soms gaan ze ook lelijk tegen elkaar doen. Verder gaan ongecastreerde mannetjes erg sproeien als ze elkaar ruiken, of een vrouwtje ruiken.

De oplossing is, als je niet van plan bent een nestje te laten komen (wat ik ook afraad!), de mannetjes te laten castreren, en/of de vrouwtjes te laten steriliseren. Net als bij poezen. De mannetjes kunnen vanaf 5-6 maanden gecastreerd worden. De vrouwtjes kunnen vanaf 6 maanden gesteriliseerd worden.

Twee konijnen samen, vooral een mannetje en vrouwtje, zijn een heel gelukkig stelletje.

Als de konijnen gescheiden moeten blijven, moeten ze wel dicht bij elkaar staan. Dus je kunt bijvoorbeeld een grote kooi in tweeën verdelen, met een stevig wandje van gaas met grote mazen. Of je kunt twee kooien tegen elkaar schuiven. Op die manier kunnen je konijnen elkaar goed blijven ruiken en zien, en zelfs likken. Dat is belangrijk, want je wilt ze later weer bij elkaar zetten.

Een gecastreerd konijn is na de castratie nog 4 weken vruchtbaar. In die tijd kan hij je vrouwtje nog zwanger maken. Dus 4 weken wachten voordat je hem terug zet bij het vrouwtje! In de tussentijd zitten ze gezellig bij elkaar, met gaas gescheiden. 

Als je twee mannetjes hebt, die je hebt laten castreren, kun je ze beter nog een week gescheiden houden. Daarna kun je ze samen in de ren laten lopen, of door het huis. Zet ze pas samen in een hok of kooi, als je ziet dat ze elkaar heel erg aardig vinden. Dus elkaar likken, bij elkaar liggen enz. 

Goede Konijnendokter.

Castratie en vooral sterilisatie mag alleen gedaan worden door een echte goede konijnendokter( = dierenarts die veel van konijnen weet). Een goede konijnendokter gebruikt gasnarcose bij de konijnen, waar ze snel van bijkomen. Een narcose zoals bij een poes bijvoorbeeld gegeven wordt is te zwaar voor konijnen. 

Ik wil er bij zeggen dat dit een zaak is voor ouders. Het is het beste als ouders contact opnemen met een dierenarts, en hem/haar de juiste vragen stellen om uit te vinden of het een goede konijnendokter is. Hoe je dat doet en welke vragen dat zijn kun je hier lezen.

Het beste kun je beginnen een goede konijnendokter te vinden, als je hem nog niet nodig hebt. Als je konijn dan ineens ziek wordt, weet je dat de uitgekozen dierenarts je goed zal kunnen helpen. Gewone dierenartsen weten heel erg weinig van konijnen, en doen vaak precies de verkeerde dingen. Dat heb ik al vaak meegemaakt.

Twee oudere konijnen bij elkaar zetten

of een jong konijn bij een ouder konijn. Dit gaat soms goed, maar vaker niet zo heel erg goed. Oudere konijnen houden meestal niet zo van heel jonge konijnen. Een ouder konijn wil dominant (de baas zijn) zijn en steeds op het jonkie rijden. Het jonkie is net bij de moeder vandaan en is nog te jong voor dit gedrag. Dit is iets waar ouders ook bij zullen moeten helpen. Uitgebreide uitleg hierover kun je samen met je ouders lezen, en samen kun je beslissen of je dat gaat doen. Lees hier samen met je ouders hoe je twee vreemde konijnen aan elkaar kunt laten wennen.

De beste combinatie bij oudere konijnen is een gecastreerd mannetje met een vrouwtje. Meestal klikt dat wel. (Soms ook niet!) Meestal gaat het niet vanzelf direct goed, en moeten de konijnen kennismaken en aan elkaar wennen. 

   

Ik kan je wel vertellen dat het heel leuk is voor je konijn, als hij/zij er een kameraadje bij heeft. De dierenbescherming heeft op opvangadressen konijnen geplaatst, die er op wachten weer een fijn gezin te vinden waar ze bij mogen wonen. Verder zijn er asiels, bijvoorbeeld Asiel Goofy in Oldenzaal en Het Knagertje in Den Haag waar veel konijnen wachten op een nieuw baasje. Dus een konijn uit een asiel halen zou een goede daad zijn!